കല്യാണപ്പിറ്റേന്ന്

...നമ്മുടെ വീട്ടിലും ഒരു കല്യാണം... എന്ത് രസമായിരിക്കും അല്ലേ!

പുതിയ ഡ്രസ്സ്, കുറച്ച് ദിവസം മദ്രസ്സയില്‍ പോണ്ടാ... പിന്നെ കുട്ടികളാണെങ്കിലും നമുക്കും വീട്ടിലൊരു നെലേം വെലേം ണ്ടാവണ സമയം. കൂട്ടുകാര്‍ക്കൊക്കെ നമ്മളോട് സ്നേഹോം ബഹുമാനോം കൂടും.

എന്‍റെ ഉപ്പയുടേയും ഉമ്മയുടേയും വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് ഒമ്പത് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷമാണ് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലീ കല്യാണം നടക്കുന്നത്. രണ്ടാം ക്ലാസ്സിലെ കൊല്ലപരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ സ്കൂള്‍പൂട്ടിനായിരുന്നു അത്.

കല്യാണദിവസം വളരെപെട്ടെന്നിങ്ങെത്തി. അതിഥികള്‍ക്കിരിക്കാന്‍ വേണ്ടി തയ്യാറാക്കിയ പന്തലിന്‍റെ ‘സീലിംഗ്’ ഉപ്പാടെ വെളുത്ത ‘ഖട്ടാവ്’ ഡബിള്‍ മുണ്ട് കൊണ്ടും, സൈഡുകള്‍ ഉമ്മാടെ പഴയ സാരികള്‍ കൊണ്ടും മറച്ചിട്ടുണ്ട്.

തെക്കേ മുറ്റത്ത് ഭക്ഷണം കഴിക്കാനുള്ള പന്തല്‍. അവിടെ എല്ലാവരുടേയും കോണ്‍സണ്ട്രേഷന്‍ മുന്നിലിരിക്കുന്ന പ്ലയ്റ്റിലാകുമെന്നത് കൊണ്ടോ എന്തോ, ഡബിള്‍ മുണ്ടും സാരിയുമൊന്നും കണ്ടില്ല. എന്നാലും പന്തലിന്‍റെയിടയില്‍, ആകാരത്തില്‍ ഏതോ ഒരു സിനിമാനടിയുടെ കട്ടുള്ളതോണ്ട് ഞങ്ങളൊക്കെ എളുപ്പത്തില്‍ കൊത്തിപ്പിടിച്ച് കയറുന്ന മൂവാണ്ടന്‍ മൂച്ചിയുടെ നഗ്നത അമ്മായിയുടെ സാരികൊണ്ടൊരുവിധം മറച്ചിട്ടുണ്ട്.

‘ഫൈവ്സ്റ്റാര്‍‘ മാമതുക്കാടവിടുന്ന് പിന്നില്‍ അഞ്ച് നക്ഷത്രങ്ങളൂള്ള ഇരുമ്പ് കസേരകള്‍, ചെമ്പുകള്‍, ചരക്കുകള്‍, പാത്രങ്ങള്‍, കയിലുകള്‍, കാസലൈറ്റുകള്‍... എക്സിട്രാ... എക്സിട്രാ... എല്ലാം വഹിച്ചു കൊണ്ടുള്ള കൈവണ്ടി തലേ ദിവസം വൈകുന്നേരം തന്നെ ലാന്‍ഡ് ചെയ്തു. അടുത്ത ദിവസം രാത്രിയാണ് കല്യാണമെങ്കിലും അയല്പക്കത്തുള്ളവരും അടുത്ത ബന്ധുക്കളുമൊക്കെ തലേന്ന് തന്നെ എത്തിച്ചേര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്.

നമ്മുടെ കയ്യിലിരിപ്പോണ്ട് കണ്ടിടത്ത് വെച്ച് ‘കുരുത്തംകെട്ടത്’ എന്ന് ഓമനിച്ച് വിളിക്കുന്നവര്‍ പോലും എന്‍റെയും താഴേയുള്ള ഇരട്ട സന്തതികളേയും [ആദ്യത്തെ പ്രൊജക്റ്റില്‍ മുതല്‍മുടക്ക് കോട്ടമില്ലാതെ കിട്ടിയെങ്കിലും രണ്ടാമത്തെ പ്രൊജക്റ്റ് ഇനീഷ്യല്‍ സ്റ്റേജിലേ പൊട്ടി പാളീസായി. പക്ഷെ, മൂന്നാമത്തെ പ്രൊജക്റ്റില്‍ - മൊതലും ലാഭോം ഒന്നിച്ച് കിട്ടി. അങ്ങിനെ എന്‍റെ ഉപ്പയും ഇരട്ടക്കുട്ടികളുടെ ഉപ്പയായി] വളരെ വാത്സല്യത്തോടെ തഴുകുന്നു, തലോടുന്നു!

തലേ ദിവസം തന്നെ നിരത്തിയിട്ട കസേരകളില്‍ കിടന്ന് ചാടിമറിയുന്നതിന് കുട്ടികളെ മൂത്തവര്‍ വഴക്ക് പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഞങ്ങളോട് ‘മക്കളേ നോക്കി കളിക്ക്... തട്ടി മുട്ടി വീഴരുത്ട്ടാ’ എന്ന് സ്നേഹത്തോടെ പറഞ്ഞു. ‘അച്ചൊട്ട്’ കളിയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ മുഖ്യ ഐറ്റം. ഒരുപാട് കളിച്ച് തളര്‍ന്ന ഞങ്ങള്‍ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിപ്പോയി.

കല്യാണദിവസം. ഞങ്ങള്‍ മൂന്നു പേരും രാവിലെ തന്നെ അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി. ചാരവും ഇളംറോസും ചേര്‍ന്ന കളറുള്ള പാന്‍റ്സും, വെള്ള ഷര്‍ട്ടും, ലെയ്സുള്ള കറുത്ത ഷൂസും, വെള്ള സോക്സും... മൊത്തതിലൊരു സംഭവമായി ഞങ്ങള്‍ മാറി.

ചടങ്ങുകളൊക്കെ രാത്രിയിലായതോണ്ട് അടുത്ത ബന്ധുക്കള്‍ മാത്രേ രാവിലെ വന്നിരുന്നുള്ളു. ഉച്ചയ്ക്ക് ചോറും മീന്‍ കറിയും പൊരിച്ചതും പപ്പടവും ഉപ്പേരിയുമൊക്കെ കഴിച്ച് ഏമ്പക്കം വിട്ട് മൂരിയൊക്കെ നിവര്‍ത്തി വരുമ്പോഴേക്കും മറ്റ് ബന്ധുക്കളും അയല്‍വാസികളുമൊക്കെ എത്തിത്തുടങ്ങി. അതിലിടക്ക് വലിയമാമന്‍റെ കൂടെ ഞങ്ങള്‍ പള്ളിയിലൊക്കെ പോയി, വല്യുപ്പാടെ കബറിടത്തില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥന നടത്തി തിരിച്ചു വന്നു. അപ്പോഴേക്കും പള്ളിയില്‍ നിന്നും ഉസ്താദ്മാരും വന്നിരുന്നു. എപ്പോഴും കണ്ണുരുട്ടി നടക്കുന്ന സദര്‍ ഉസ്താദ് പോലും ഞങ്ങളെ അടുത്ത് വിളിച്ച് കുശലം ചോദിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് ചിരിക്കാനറിയുമെന്ന് അന്നാണെനിക്ക് മനസ്സിലായത്!

മഗരിബ് നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞതോടെ ക്ഷണിച്ചവരെല്ലാം ഒരുവിധമെത്തിച്ചേര്‍ന്നു. ചടങ്ങുകളാരംഭിച്ചു. ചടങ്ങിലൊന്നും വലിയ താല്പര്യമില്ലാതിരുന്നതോണ്ട് ഞങ്ങള്‍ പിള്ളേര് കാസലൈറ്റിന്‍റെ വെളിച്ചത്തില്‍ പന്തലിനുള്ളിലും പറമ്പിലുമായി ‘അച്ചൊട്ട്’ കളി തുടര്‍ന്നു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വലിയമാമന്‍ വിളിച്ചോണ്ട് പോയി ഭക്ഷണം കഴിപ്പിച്ചു. നെയ്ച്ചോറും പോത്തിറച്ചിയും കച്ചംബറും പരിപ്പ് വറ്റിച്ചതും പപ്പടോം ഉള്ളില്‍ ചെന്നതോടേ കണ്ണുകളങ്ങട്ട് അടയാന്‍ തുടങ്ങി. ഇത് കണ്ട മാമന്‍ ‘അയ്യേ... കല്യാണായിട്ട് ഇപ്പോ തന്നെ ഒറങ്ങേ...’ എന്നും പറഞ്ഞ് അടുത്ത പറമ്പിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി അമ്പിളിമാമനെ കാണിച്ചു തന്നു. എന്തൊക്കെയോ കഥ പറഞ്ഞ് തന്ന് ഉറക്കത്തെ പമ്പ കടത്തി.

‘അളിയാ... ന്നാ മക്കളെ ങ്ങട്ട് കൊണ്ടന്നോളിന്‍‘... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉപ്പ വന്ന് മാമാനെ വിളിച്ചു .
‘ന്നാ പോയിട്ടോറങ്ങാം’ മാമന്‍ ഞങ്ങളേയും കൂട്ടി നടന്നു.
‘ഇനി ഡ്രസ്സൊക്കെ മാറിക്കോളിന്‍‘ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മൂന്ന് പേരേയും ഉപ്പ കസവ് തുണിയുടുപ്പിച്ചു.

പിന്നീട് നടന്നതൊക്കെ വളരെ പെട്ടെന്നായിരുന്നു!

മാമന്‍ എന്നെയെടുത്ത് പൂമുഖത്തേക്ക് കടന്നു. അവിടെയുള്ള കസേരയിലിരുന്നതും എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ പൊത്തി. അപ്പോഴേക്കും ആരൊക്കെയോ എന്‍റെ കൈകളും കാലുകളും ബലമായി പിടിച്ചു. എന്‍റെ കണ്ണ് പൊത്തിയ മാമന്‍റെ വിരലുകള്‍ക്കിടയിലൂടെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന ആളുടെ കയ്യിലൊരു കത്രികയും പച്ചീര്‍ക്കിലിയും കണ്ട എന്‍റെ കരച്ചില്‍ ഉച്ചത്തിലായി.

പെട്ടെന്ന് ആരോ എന്‍റെ കസവ് തുണി അഴിച്ചുമാറ്റി. എനിക്കൊന്നും ചെയ്യാന്‍ പറ്റുമായിരുന്നില്ല... കരയാനല്ലാതെ! ഇതിലിടയ്ക്കയാള്‍ കത്രികയും പച്ചീര്‍ക്കിലിയും പ്രയോഗിച്ച് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
‘അള്ളെന്‍റുമ്മ്മ്മ്മാ....‘ ഞാനലറിക്കരഞ്ഞു.
‘സാരല്ലെടാ... കഴിഞ്ഞു... കഴിഞ്ഞെടാ’ മാമന്‍ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം എന്നെയെടുത്തു പുറത്തു കടന്നു.

ഉമ്മറത്ത് പായയില്‍ വെച്ചിരുന്ന വാഴയിലയില്‍ എന്നെ കിടത്തി. ഞാനുലകം പൊളിയുമാറുച്ചത്തില്‍ അലരിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. എന്‍റെ കരച്ചിലിനേയും കവച്ച് വെക്കുന്ന രണ്ട് കരച്ചിലുകള്‍ കൂടി പൂമുഖത്ത് നിന്നും ഉയര്‍ന്നു. എന്‍റെ തൊട്ടപ്പുറത്ത് വിരിച്ചിരുന്ന ഇലകളില്‍ എന്‍റെ ഇരട്ട അനിയന്മാരേയും ആരോ കൊണ്ടന്ന് കിടത്തി. ആ കല്യാണവീട്ടില്‍ ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടക്കരച്ചിലുയര്‍ന്നു. കരച്ചിലിനൊടുവിലെപ്പോഴോ ഞാന്‍ തളര്‍ന്നുറങ്ങി.

കല്യാണപ്പിറ്റേന്ന്!

പതുക്കെ കണ്ണ് തുറന്ന ഞാന്‍ എല്ലാമൊന്നൊര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു... എല്ലാം സത്യമോ അതോ സ്വപ്നമോ!
എന്‍റെ നടുഭാഗത്ത് ചെറിയ കൂടാരം പോലെ കനം കുറഞ്ഞ വെള്ളത്തുണി കെട്ടി തൂക്കിയിരിക്കുന്നു. ഇടത്തോട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ വേറേയും രണ്ട് കൂടാരങ്ങള്‍. അനിയന്മാര്‍ അപ്പോഴും ഉറക്കത്തില്‍ തന്നേയായിരുന്നു.

പതുക്കെ തലയുയര്‍ത്തി മുന്നിലോട്ട് നോക്കിയ ഞാനാ നഗ്നസത്യം സ്വപ്നമല്ലെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു!

കുടുംബത്തിലെ മുതിര്‍ന്ന ആണുങ്ങളേപ്പോലെ ഞങ്ങളും ‘വികലാംഗര്‍‘ ആയിരിക്കുന്നു.


****
കാസലൈറ്റ് = പെട്രോമാക്സ് * ഉസ്താദ് = മദ്രസ്സാ അദ്ധ്യാപകന്‍ * സദര്‍ ഉസ്താദ് = മദ്രസ്സയിലെ പ്രധാന അദ്ധ്യാപകന്‍ * അച്ചൊട്ട് = അമ്പസ്താനി * കച്ചംബര്‍ = തൈര് സാലഡ്.

സുന്നത്ത് കല്യാണം, മര്‍ഗ്ഗംകല്യാണം, ചേലാക്കര്‍മ്മം എന്നീ പേരുകളിലെല്ലാം ‘CIRCUMCISE’ അറിയപ്പെടുന്നു.